صندوق سرمایه گذاری

با توجه به این که میزان درآمد و علم افراد با هم متفاوت است صندوق های سرمایه گذاری متفاوتی هم هستند تا هر کس بتواند باب میلش و براساس میزان ریسک پذیری اش در همان صندوقی که می خواهد سرمایه گذاری نماید. در این مقاله صندوق ها و ویژگی های آن ها مورد بررسی قرار گرفته است.

فهرست محتوای مقاله

• صندوق سرمایه گذاری چیست؟
• انواع صندوق های سرمایه گذاری

قابل معامله (ETF)

سرمایه گذاری بورسی (سهامی)

سرمایه گذاری با درآمد ثابت

مختلط

تأمین مالی

پروژه

سرمایه‌گذاری جسورانه

زمین و ساختمان

صندوق سرمایه گذاری اختصاصی بازارگردان

‌صندوق سرمایه‌گذاری شاخصی

نیکوکاری

• جمع بندی صندوق سرمایه گذاری چیست؟

صندوق سرمایه گذاری چیست؟

یکی از امکانات کارگزاری ها است که برای مشتریانشان در نظر گرفته می شود. به این صورت که یک صندوقی تشکیل می شود. بعد سهام یک سری شرکت ها برای آن خریداری می شود و واحدهای آن به کسانی که متقاضی هستند فروخته می شود.

کسی که واحدهای آن را دارد به این معنا نیست که سهام شرکت هایی که در آن هستند را خریده است. بلکه او یک واحدی، یک بخشی از مجموعه ی آن صندوق را در اختیار دارد.

هر وقت هم خواست بفروشد می فروشد یا آن طرف خریداری وجود دارد و می خرد یا این که درخواست ابطال می دهد  و صندوق به همان میزان سهم آن را می فروشد و پول مشتری را می پردازد.

حالا این صندوق بالاخره سهم هایی که خریده یک رشد قیمت و یا یک افت قیمتی را داشته یا ممکنه که افزایش سرمایه یا تقسیم سود نقدی داشته است، برآیند کلی این اتفاقات ارزش واحد آن صندوق را مشخص می کند.

که الآن من مثلا به فرض 1000 واحد از یک صندوق سرمایه گذاری را خریدم فرض را بر این می گذاریم که آن موقعی که من خریدم ارزش هر واحد 10000 تومان بوده است.

الآن که می خوام  آن را بفروشم ممکن است ارزش هر واحد 15000 تومان، یا 12000 تومان یا 9000 تومان شده باشد یعنی حتی امکان دارد صندوق ضرر کرده باشد…. پس  آن موقع که من می خوام بفروشم به ارزشی که در آن لحظه واحد آن صندوق دارد آن را می فروشم.

انواع صندوق های سرمایه گذاری

در ادامه تعدادی از مهم ترین آن ها شرح داده شده است.

قابل معامله (ETF)

(ETF) مخفف (Exchange Tradable Found)  است. در واقع (ETF) در طول روز در بازار بورس همچون سهام های معمولی خرید و فروش می شود.

یعنی کسی که (ETF) می خرد در حقیقت واحدهایی از صندوق (ETF) را خریداری کرده است. که مدیرش پول های موجود در آن را وارد بورس می کند و خرید و فروش می نماید و این چنین سود به دست می آورد.

سرمایه گذاری بورسی (سهامی)

حدود 70 درصد سرمایه گذاری هایشان باید روی سهام شرکت های بورسی باشد و حدود 30 درصدش هم با نظر مدیر صندوق می تواند بورسی یا غیر  بورسی باشد.

ویژگی دیگر آن ها این است که افرادی در این جا سرمایه گذاری می کنند که ریسک پذیرترند؛ چون مقدار زیاد سهام این شرکت وابسته به بازار بورس است.

از این رو همان طور که می تواند سود قابل توجهی نسبت به دیگر صندوق ها بدهد. احتمال ضرر کردن آن هم وجود دارد. مثلا ممکن است به خاطر وضعیت بد اقتصادی یا اخبار و شایعاتی قیمت سهام آن افت زیاد پیدا کند.

سرمایه گذاری با درآمد ثابت

برعکس صندوق های بورسی هستند. آن ها باید یک درصد خیلی زیادی حدود 70 درصد سرمایه گذاری هایشان روی سپرده ی بانکی و اوراق مشارکت دولتی و این گونه سرمایه گذاری هایی باشد که درصد سود ثابتی دارند.

30 درصد سرمایه هم با نظر مدیر صندوق می تواند روی سرمایه گذاری های دیگر متمرکز باشد. حالا یا سهام شرکت های بورسی و یا سهام شرکت های غیر بورسی و یا سرمایه گذاری در هر جایی که مدیر آن صلاح می داند.

ویژگی دیگر آن این است که به درد کسانی می خورد که ریسک پذیر نیستند؛ چون همواره مقدار پول ثابتی را از سرمایه گذاری در اختیار صاحبان سرمایه قرار می دهد.

سرمایه گذاری با درآمد ثابت از 2 طریق سود به دست می آورد:

یکی با استفاده از این که قیمت هر واحد بعد از رشد، بالاتر می رود. در نتیجه صاحبان سرمایه واحدها را با ارزش بالاتری در اختیار دارند. یعنی دارایی آن ها افزایش می یابد.

مثلا قیمت هر واحد در ابتدا 500 تومان بوده و بعد که ارزش آن بالاتر رفته قیمت هر واحد 600 تومان می شود.

دوم این که وقتی قیمت واحدها افزایش می یابد بر اساس آن تقسیم سود صورت می گیرد. در نتیجه قیمت واحدها بعد از تقسیم سود، پایین می آید.

مثلا قیمت هر واحد  در ابتدا 500  تومان است. بعد از افزایش قیمت ناشی از افزایش ارزش سهام قیمت به 600 تومان رسیده. حالا 100 تومان سود هر واحد به سرمایه گذاران داده می شود و در نهایت دوباره ارزش هر واحد به 500 تومان می رسد.

مختلط

یعنی هم سرمایه گذاری با درآمد ثابت و هم سرمایه گذاری روی سهام شرکت های بورسی دارد که حدود 40 تا60 درصدش روی سهام بورسی و 60 تا 40 درصدش روی سرمایه گذاری های با درآمد ثابت متمرکز می شود.

این صندوق به درد افرادی می خورد که میزان ریسک پذیریشان متوسط است. یعنی خیلی زیاد اهل ریسک نیستند ولی در کل از ریسک هم بدشان نمی آید.

تأمین مالی

در واقع آن ها با هدف تأمین مالی ایجاد شده اند که در ادامه انواع آن ها بیان شده است.

پروژه

همان طور که از اسمش مشخص است برای پروژه های مختلف به کار گرفته می شود تا طرح های مختلف اقتصادی اجرا شود.

در واقع ابتدا برای استارت کار با اسم شرکت پروژه یعنی یک شرکت سهامی خاص فعالیت کرده و بعد تمام شدن یعنی در ابتدای مرحله ی بهره برداری به یک شرکت سهامی عام تبدیل می شود و سهام آن در بازار بورس و فرا بورس خرید و فروش می شود.

بعد از این که تمام سهام ها عرضه شد تمام بدهی ها و دارایی های آن محاسبه شده و سود حاصل از آن به سرمایه گذاران آن واگذار می شود.

سرمایه‌گذاری جسورانه

با هدف کمک به قشر کارآفرین، کمک به رشد اقتصادی، ایجاد اشتغال و از بین بردن بیکاری و … تشکل شده است.

در واقع این صندوق تمام هزینه لازم برای تأسیس شرکت های کوچک اما در ظاهر آینده دار را پرداخت می نماید. چون صد در صد مشخص نیست که آن شرکت بتواند به سود آوری برسد یا نه؟ در نهایت هم صاحبان سرمایه در سهام آن شرکت شریک می شوند.

چون که مقدار قابل توجهی از سهام برای صندوق است. صاحبان سهام می توانند در مدیریت داراییشان و رد و بدل شدن پول ها نقش بسزایی داشته باشند.

اما یک نکته ی خیلی مهم در رابطه با سرمایه‌گذاری جسورانه این است که سرمایه گذاری در آن ها نیازمند ریسک پذیری بسیار بالایی است؛ چرا که ممکن است اصلا آن شرکت سود آوری نداشته باشد و حتی ضرر هم بکند. در نتیجه ارزش دارایی صاحبان سرمایه از اول هم کمتر می شود.

زمین و ساختمان

این مورد پول سرمایه گذاران را در پروژه های ساختمانی به کار می گیرد. بعد از پیش فروش واحدهای ساختمان یا فروش کل آن ها سود حاصله بین صاحبان سرمایه آن صندوق تقسیم می گردد.

 صندوق سرمایه گذاری اختصاصی بازارگردان

بازار گردان به این معنا که مجوز دارند بازار بورس را بگردانند و معامله گری کنند.

از مزیت های آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

تعدیل کردن نوسانات بازار، از بین بردن صف های خرید و فروش، باز گرداندن ارزش ذاتی سهام و جلوگیری از بالا بردن یا پایین آوردن قیمت سهام توسط افرادی که به دنبال جمع کردن سهام شرکت خاصی هستند تا سود خوبی به جیب بزنند.

همچنین بالا بردن نقد شوندگی و در کل اقداماتی که سبب تعادل در بازار بورس می شود.

 صندوق سرمایه‌گذاری شاخصی

این مورد خرید و فروش سهام سرمایه داران را بر اساس یکی از شاخص های موجود در بازار بورس انجام می دهد. میزان ریسک پذیری مدیر در این جا پایین تر است.

زیرا فقط مدیر باید بر اساس شاخصی که صندوق بر مبنای آن است پرتفوی سرمایه گذاران را بچیند. و اگر ضرری رخ دهد دیگر مدیر مسئول آن نیست چون او فقط کار انطباق سهام موجود در پرتفوی را بر اساس شاخص مورد نظر صندوق چیده است.

نیکوکاری

دقیقاٌ همان صندوق های قرض الحسنه هستند. یعنی سود حاصل از آن ها به صاحبان سرمایه تعلق نمی گیرد بلکه صرف امور خیر مثل وام دادن به افرادی که نیاز مبرم به وام دارند و … می شود.

جمع بندی صندوق سرمایه گذاری چیست؟

دانستید که صاحبان سرمایه به نسبت سرمایه شان واحدهایی از صندوق را می خرند و در واقع در سود و ضرر آن شریک می شوند.

صندوق های سرمایه گذاری انواع مختلفی دارند تا افراد به نسبت ریسک پذیریشان در بخش مورد علاقه ی خود سرمایه گذاری کنند.

انواع صندوق ها عبارتند از:

قابل معامله (ETF) که سرمایه گذاری بورسی (سهامی) و با درآمد ثابت و مختلط را شامل می شود.

تأمین مالی که شامل پروژه، سرمایه‌گذاری جسورانه و زمین و ساختمان است. سرمایه گذاری اختصاصی بازارگردان،  سرمایه‌گذاری شاخصی و  نیکوکاری.

هر یک از آن ها مزیت هایی دارند که افراد قبل از خرید واحدهای آن ها باید خوب آن ها را بررسی کنند چون مثلا  دو نوع جسورانه و بورسی (سهامی) به درد افراد ریسک پذیر می خورد.

یا سرمایه گذاری با درآمد ثابت و نیکوکاری برای افرادی که ریسک پذیر نیستند مناسب است.

اگر تمایل دارید مطالب بیشتری در زمینه های مختلف سرمایه گذاری در بازارهای مالی را بدانید به سایت آکادمی طهرانی مراجعه نمایید و از آموزش های به روز آن بهره مند شوید.